Kedilerde oldukça ölümcül seyreden viral bir hastalıktır. Hastalığın oluşmasına sebep olan bir DNA virüsü olan parvovirus Tip2 ile büyük uyumluluk gösterir. Doğada oldukça yaygın olan ve genellikle belirli bir alanda sık yaşam içinde olan kedi gruplarında oldukça yaygındır. Virüs oldukça dayanıklı olamakla tanınır ortam ısısının 10 ile 25 derece arasında olduğu durumlarda bir kaç yıl canlı kalır ve birçok dezanfektana dirençlidir. Panleukopenia virüsü sodyum hypoklorid den etkilenir bu yüzden hastalığın varlığında çamaşır sularıyla malzemeler temizlenmelidir.
Hastalık etkeni doğada oldukça yaygındır ve dirençli olduğundan uzun yıllar canlı kalmaktadır. Bulaşma daha çok ortamda bulunan enfekte kediler aracılığı ile olmaktadır. Aynı zamanda kedilerin ortak kullandıkları mama ve su kapları yaşam yerleri yatakları bulaşmada etkilidir.
Hastalık daha çok 2 - 6 arasındaki kedilerde rastlanmaktadır. Virüs vücuda girdikten yaklaşık 8 - 10 gün sonra ilk belirtilerini gösterir. Hasta gergin mutsuz iştahsızdır ve kedilerin ayaklarını karın altına toplar vaziyette oturuşları vardır.Kürek kemikleri göğüs kafesi üzerinde çıkıntı yapmış haldedir ki bu hemen hemen her hastada görülen bir semptomdur . 8 - 10 günlük dönemden sonra hasta birden klinik olarak kötüye gider 40-41 derece ateş, kusma, ishal deri ve tüylerde dağınıklık, dehidrasyon (sıvı kaybı) bu belirtiler bir gün kadar devem eder ki bunu hasta sahibi daha dün bir şeyi yoktu birden oldu diye tanımlar hatta dışarıda beslenen kedilerde bir günlük ortadan kaybolduktan sonra ertesi gün bu belirtilerle bulduklarını söylerler. Hastalarda iştah tamamen gitmiş kedi amma yada su kabına başını sokmuş şekilde bulunur ama yeme yemiyordur. Hastanın sıvı dengesi bozulmuştur klinik muayenede karında ağrıya rastlanır ateş yüksektir. Bazı olgularda ateş subnormal olarak karşımıza çıkar ve kusma ishal mevcuttur. Kusmanın rengi yeşil ve yapışkandır yapılan kan tahlilinde hemotokrit yükselmiş ve beyaz kan hücreleri oldukça düşüktür WBC nin 2 civarlarına düştüğü durumlarda prognoz oldukça kötüdür. Diğer kan tetkikleri hastalığın tanımlanmasında çok önemli değildir fakat genel durumun değerlendirilmesi için mutlaka yapılmalıdır. Kan sıvı dengesi mutlaka takip edilmeli ve buna uygun şekilde sıvı takviyesi yapılmalıdır. Sekunder enfeksiyonların önüne geçmek için mutlaka antibiyotik başlanmalı kusma durdurulmalıdır. Hastalığın tanısında klinik bulgular kan değerleri bulgusu yanında tecrübeli bir veteriner hekimin kolayca koyacağı teşhistir. Kesin teşhisi virüs izalasyonuyla konulur.
Sonuç olarak hastalık klinik belirtiler ortaya çıktığı 2 gün içerisinde 2 - 6 aylık kedilerde %80 oranında ölümle şekillenir ve hastalığın akut dönemini atlatan hastalar 1 hafta içerisinde iyileşir ve herhangi bir hastalık belirtisi kalmaksızın iyileşir. Tedavi sırasında veteriner hekimin yapacağı uygun kediden alınan kan ve hasta kediye nakledilir bu tedavi başarısında oldukça yüksektir. Hastalığı atlatan kedi 1 aya kadar çevreye virüs saçar. Bu yüzden toplu yaşayan kedilerde hasta kediyi uzun süreli ayırmak şarttır. Tek korunmanın aşılama olduğu unutulmamalı mutlaka 6 - 8 haftalıkken aşılamaya başlanmalıdır. Hastalık sadece kedilerde gözlenir insana bulaşma şekillenmediğinden zoonoz değildir.
Internet Explorer tarayıcısının 9.0 ve daha eski sürümlerini desteklememekteyiz. Web sitemizi doğru görüntüleyebilmek için tarayıcınızı güncelleyebilirsiniz, güncelleyemiyorsanız başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsiniz.